U Sienkiewicza w Woli Okrzejskiej

Henryk Sienkiewicz skończyłby dziś 170 lat! Miniony weekend spędziłam w miejscu jego urodzenia - Woli Okrzejskiej. Ta niewielka wieś w województwie lubelskim pełna jest pamiątek po naszym pierwszym literackim nobliście i jego twórczości.

Przede wszystkim jest tam Muzeum Henryka Sienkiewicza. Mieści się ono w dworku odremontowanym z dawnej oficyny, w miejscu urodzenia pisarza. W pięciu salach znajdziemy zdjęcia rodziny Sienkiewiczów i rzeczy do niej należące.

Uwagę wszystkich przykuwa sam noblista, siedzący przy biurku. Z braku pióra, które się podobno zawieruszyło gdzieś w czasie podróży, postanowiliśmy wręczyć pisarzowi nowocześniejszy sprzęt. Widać było, że się mu spodobał.

Mnie natomiast najbardziej przypadł do gustu ten mały salonik z przepięknymi meblami i paprotką jak u mojej babci.

Dyrektor muzeum, pan Maciej Cybulski, z pasją opowiadał nam historię tego miejsca oraz eksponatów. Na zdjęciu widać między innymi okulary pisarza - podarunek z Vevey, gdzie zmarł.

Mnie szczególnie zainteresowały stare wydania dzieł Sienkiewicza. Część z nich widziałam u swojego dziadka. 

Jedna z sal poświęcona jest ekranizacjom utworów noblisty. Znajdziemy tu tron i głowę Nerona z "Quo vadis", stroje Ligii i Winnicjusza, a także sukienkę Nel z pierwszej ekranizacji "W pustyni i w puszczy". Na ścianach mnóstwo fotografii bohaterów Sienkiewiczowskich powieści.

W kolejnej sali fortepian marki "Erard" z 1840 roku wykonany w Paryżu, który był własnością matki pisarza. Grywał na nim mały Henryk i jego rodzeństwo. 

Miło, że dyrekcja muzeum pomyślała też o innych naszych noblistach. W końcu mamy ich niewielu.

Część wystawy jest zatem poświęcona Władysławowi Stanisławowi Reymontowi, Czesławowi Miłoszowi oraz Wisławie Szymborskiej. Ostatnią Literacką Nagrodę Nobla otrzymaliśmy 20 lat temu. Czas na kolejną.

Dworek jest położony przy głównej drodze we wsi, obok szkoły. 

Na całkiem sporej działce widać fundamenty dawnego dworu Sienkiewiczów. Stojące tam drewniane figury przedstawiają samego pisarza oraz bohaterów jego książek.

Muzeum Sienkiewicza zaprasza na obchody 170. rocznicy urodzin noblisty, więc jeśli jesteście w pobliżu, warto tam zajrzeć. 

Tu macie program uroczystości:

 http://muzeumsienkiewicza.eu/170-rocznica-urodzin-henryka-sienkiewicza/

W drugim dniu życia, 7 maja 1846 roku, Henryk Sienkiewicz został ochrzczony w miejscowej parafii pod wezwaniem Św. Apostołów Piotra i Pawła.

Obecny kościół murowany został obudowany w 1793 r. dzięki wparciu Teresy z Lelewelów Cieciszowskiej, prababki noblisty.

Moją uwagę przykuła obrona Jasnej Góry z "Potopu" Sienkiewicza namalowana przez Jana Molgę, która zdobi sufit świątyni.

Na zewnątrz kościoła od strony północnej jest nagrobek z herbem Cieciszowskich, a pod kościołem pochowani są Teresa z Lelewelów Cieciszowska, jej mąż Adam Cieciszowski pisarz koronny, ich syn Adam Kolumna Cieciszowski z żoną Felicjanną z Roztworowskich Cieciszowską, czyli przodkowie pisarza.

Na cmentarzu w Okrzei jest grób matki H. Sienkiewicza, Stefanii z Cieciszowskich Sienkiewiczowej zmarłej 1 września 1873 r. w Woli Gułowskiej. Płyta, która pamięta naszego noblistę to ta z przodu. W 2012 roku postawiono za nią pomnik. De gustibus non est disputandum.

Tuż za cmentarzem usypany jest kopiec ku czci pisarza (1 września 1932 r. - 1 września 1937 r.). Oddano go społeczeństwu 2 października 1938 r. przy udziale wielotysięcznej rzeszy Polaków z całego kraju i spoza jego granic.

Rozciąga się z niego piękny widok na te pola malowane zbożem rozmaitem...

Po dniu tak pełnym wrażeń trzeba wreszcie odpocząć. Komfortowo i niedrogo można to zrobić na przykład w Dworze Sienkiewicz, 3 km od opisanych wyżej miejsc. 

Już od progu przywitał nas wielki portret noblisty oraz portrety trzech jego żon (każda miała na imię Maria). Spędziliśmy tam czas bardzo miło, aż nie chciało się odjeżdżać. Ale cóż, inne szlaki literackie czekają...

http://www.dworsienkiewicz.pl/